moje myśli

czasem są jak białe motyle
spłoszone nagłym dotykiem wiatru
odlatują
zgorszone brakiem taktu

czasem się mienią bogactwem
przez urodę mylone z atłasem
próżne
lecz tylko czasem

czasem są ciężkie jak skała
ważą całe tony
wylewają smutek pokrojony

czasem dziwią się ogromnie
noszonej sobą treści
nie pojmują jej głębi
i tego co się w niej mieści

z czasem dojrzewają
w słońcu życiowej mądrości
bogatsze
o wspomnienia z przeszłości

najczęściej jednak są pogodne
swą radością napełniają serce

...dużo jeszcze uśmiechu
zmieści się w tej butelce..

wadera