Przed świtem wypełzam z twoich snów oddając pokłon łaskawej nocy tylko cisza oddycha jeszcze imaginacją ubrana w zwiewność pościeli po tak niewygodnym dla nas akcie nie wiem czy jestem w stanie zrobić to jeszcze raz z impetem wkroczyć w twoje ego odczuwam niedosyt musimy zachować ciągłość nie broń się
Nechbet
