Utopia wygasłej miłości

Może nie uwierzysz, ale to zrobię
Może poprostu po wszystkim spłonę…
Bo wstyd będzie większy niż radość
Ale nigdy ci nie powiem ODEJDŹ
Bo smaku twoich ust trudno mi się wyprzeć
Kochać to ludzka rzecz,
Lecz nie dla mnie
Ja kocham utopię, która pozostała z tamtych lat
Cień, który kiedyś kochał mnie,
A teraz dla mnie nie ma miłości
Bo to, co z niej zostało zamknęłam w złotej klatce
I niczym duszka zagrzebałam w głębinach ludzkich pragnień
By, chociaż smak jej pozostał przy mnie
Bo ciebie straciłam już na zawsze…

aneladgama