jak statki papierowe rozwiani na cztery litery na wskroś dniem i nocą przykuci do tego dobrego chwytanego w biegu cieżkie mają dusze za nim się obejrzą dorastają im dzieci obce w każdym porcie samotni skargi piszą do Pana Boga a Bog choć męższczyzna nie zrozumie papierowego tatusia
westwalia
