nowa gra

dałam wszystko
skrzynkę,grzebień, oko
nie chciałam
nic w zamian

skrzynka, grzebień, oko
twoje były już
wczorajszy wiatr
w słoiku otrzymałam

skrzynka, grzebień, oko
twoją właśnością się stały
chciałeś jeszcze
rękę, nogę
szyję, pupę
-znów wiatr mi w ucho zawiał
znów cichy sygnał...mmm..

On nam każe dawać
-ja już nie mam co
i tobie ciągle źle, mało!

chcę zniknąć!
-pstryk!
wciskam więc ''nowa gra''
pytasz ''czy na pewno''
odpowiadam ''tak''


Ania Jarosz

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2009-01-23 22:55
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ania Jarosz > < wiersze >
Aicha | 2009-01-25 15:03 |
Nie jest prosto, bo chyba inaczej byśmy nie doceniali tej prostoty.
czekoladoholiczka | 2009-01-24 09:33 |
a no nie jest tak prosto niestety...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się