* * *

Skalisty brzeg
stoję
wiatr – awanturnik
chłoszcze moją twarz,
a deszcz – ostudza moją wole
do walki o swoje marzenia.
Otulam się szalem
patrzę
jak nadchodzi burza.
Deszcz nasila się
błyski na niebie.
Mój płacz.
Nie ma nikogo abym mogła się wyżalić.
Nie ma nikogo kto by mnie utulił do siebie.
Nie ma nikogo kogo bym mogła wysłuchać i pocieszyć.
Nie ma nikogo
tylko deszcz i wiatr.
Skalisty brzeg
17.07.2008 r.

kosmyk30