***

Gwiazdy pobladły,chłodem powiało
Pożółkłe liście z drzew prawie spadły,
Moje marzenia życie zabrało
Na nowe czasu mi już nie starczy!

Płomienie duszy dawno już zgasły,
Serce miłością przestało dzwonić
Jednak jest coś co pcha do przodu,
Co mglistą przyszłość każe mi gonić.

Rzuca w nieznane na mętne wody
W dziurawej łodzi z podartym żaglem
Lecz się nie lękam, jestem spokojny
Bo Pan nasz dziś jest moim wiatrem.

Gdy już do kresu wędrówki dotrę
A serce moje zakończy swe bicie
Łez kilka uronię, cichutko bez szlochu
I szepnę:NIE KOCHAM CIĘ ŻYCIE!

Marek N.

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2009-04-26 13:29

Komentarz autora:

Strona glówna

< Marek N. >

< wiersze >

dziadek | 2009-04-27 08:30 |

Cholera znowu mnie wylogowało i postawiło to pierońskie I. Pozdrawiam

klamczuch07 | 2009-04-26 18:48 |

a czasem jest to strach aby swoje życie zakończyć bo może niema już nic wiećej później niż te chwile które pamiętamy tu i teraz

klamczuch07 | 2009-04-26 18:45 |

cały wiersz jest piękny sam w sobie próbowałem sie troche wczytać w niego czytając kilkukrotnie i mam podobny problem tak mi sie wydaje brakuje mi miłości ktoś odszedł albo niespotkałem ale wciąż coś każe gnać mi do przodu mnie pcha mysle że jest to nadzieje która czasem bywa głubie i bardzo podoba mi sie ten wiersz

BlackQueen | 2009-04-26 14:17 |

Wiersz nie jest idealny, ale ma głębszy tekst. Miejscami udało ci się odświeżyć ten oklepany temat. Godny uwagi jest ostatni wers. Nie wiem co bym postawiła, ale gdybym tylko mogła oceniać pewnie dałabym 3 gwiazdki.

Brak komentarzy