Nieludzkie




zatracając się w bezbarwności dnia tracę mowę

pozostają mi coraz to prymitywniejsze słowa
coraz krótsze
i coraz bardziej sprowadzające mnie na drzewo

smutek nie jest ludzkim uczuciem

bo gdyby był
mówiłabym jak człowiek
myślałabym jak człowiek
byłabym człowiekiem

a jednak odchodzę od mojej ludzkiej natury

zostaje tylko głód
pragnienie
i potrzeba oddychania

nawet bliskości mi już nie trzeba
bliskości drugiej istoty
bez względu na to czym ona jest

i niech się ze mną kłóci każdy najświatlejszy człowiek



Aicha

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2009-07-21 16:22
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Aicha > wiersze >
iwo | 2009-07-25 20:14 |
bardzo często zdaża mi się zatarcać w bezbarwności życia gubiąc po drodze to co ludzkie wtedy właśnie nie bardzo wiem kim jestem i o co mi chodzi doskonale cię Aicha rozumiem cieszę się że napisałaś ten wiersz pozdrawiam
nika | 2009-07-23 08:37 |
głód, pragnienie i potrzeba oddychania, przecież mieści się w ludzkiej naturze... znam to uczucie. pozdrawiam:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się