Ludzka książka
Pora już zamknąć kochaną książkę,
odłożyć zakładkę ze strony
niczym z palca miłosną obrączkę.
W jej cudownym wnętrzu i wspaniałej
formie, odnajduje sens i czuje się spokojnie,
lecz strona po stronie jak dzień po dniu
zaczyna się zmieniać w niej wszystko tu.
Poznana i przez moje serce przeczytana
już nie widząc ją jak zwykle jest we
mnie głęboka rana i tylko cofając się
wspomnieniami do jej początku łzy
spływają mi z powiek, ze złym
zakończeniem umiera we mnie dawny człowiek.
Marcel
|