zamknięte drzwi

wszystko jest piękne
dopóki nie obudzisz się z własnego snu
nie widzisz zakamarków fałszu i obłudy
przestrzeń między jednym a drugim mrugnięciem powiek
tak wyrazisty ruch
tak niezauważalny gest
spoglądam w oczy nieznajomego
po to by wiedzieć
czytając z treści spojrzenia
lecz po co mi wiedza której nie mogę dotknąć
i wciąż ten smak głosu
i wciąż ta droga ta sama droga
która w śnie tylko jest spokojną oazą
dla emocji mocno zakorzenionych w twoim wnętrzu

może powinnam pozwolić ci odejść
w nieodkryty jeszcze dom samotności
byś mógł wyzwolić swoje ja
beze mnie
bez ograniczeń czasu
tańcząc po drugiej stronie powiek
w ciemności
bez poszukiwań blasku
może powinnam to zrobić
lecz nie zrobię
gdyż trwałość jest moją ideą
dążącą ku doskonałości
zamkniętych drzwi myśli

zapach_snu