Łza rozpaczy

Podnosi głowę, ciężką, przesiąkniętą
resztkami wczorajszych złych wspomnień

Zawładniętą stekami pozornych obelg i kłamstw
Na darmo walczy z nimi nieprzytomnie

Po zdrożonym policzku spływa łza rozpaczy
Niegdyś ufna, przepełniona
rojem marzeń

Dziś posępna, beznamiętna, pozbawiona
wszelkich uczuć, zawiedziona biegiem zdarzeń

Codzień otulona ciszą, wśród ciemności zanurzona
Pochłonięta wspomnieniami

Z samotnością pojednana
Szczerą, wierną przyjaciółką,
która nigdy jej nie zrani...

Justinee