Siedzę sama pośród ścian.
Może kiedyś
będzie tłok i gwar.
Może szepty w katach gdzieś.
Może oczy patrzące ukradkiem,
dostrzegą ból moich ran.
Tyle myśli w głowie.
Słowa w ustach gasną.
Czy kiedyś komuś głośno powiem?
Co me serce tak rozdarło.
13.01.2006
