Wiatr wieje
Porywa liście
Dmie w żagiel
Łopocze chorągiew
Wiatr zmienny
lecz statek wciąż płynie
A chorągiew
w inną już stronę leci
Choć ta sama siła
daje sens ich istnieniu
jedno istnieje by istnieć
drugie by dotrzeć do celu
Chorągiew dumna lecz zmienna
Żagiel wspaniały i trwa
w swym postanowieniu
Jedno jest po to by być
dumnym i pięknym i podziwianym
Drugie
by cel swój wypełnić
i by za to
go potrzebowali
Kto jednak bardziej
rozchwytywany w dzisiejszych czasach ?
Chorągiew wciąż łopoce
a tych co do celu dążą
prawdziwego
mamy już tak mało...
Dwa różne cele, dwie drogi. Jedna chorągiew na wietrze, która lubi być podziwiana i zmienna i statek , który płynie do celu i pragnie być potrzebny.
Statek spokojnie dopłynie, gdyż wie czego chce.
