Krzew głogu



Na zakręcie kamiennego traktu
pośród kolców, na zielonym krzewie
wędrowiec pozostawił strzępy myśli.
Zwisały rozdygotane, na pajęczych sieciach
zupełnie zapomniane.

Nikt nie zaglądał w tamte strony.
Wiatr omijał to pustkowie.
Myśli pod ciężarem śniegu
upadły bezsilne na zamarznięte
fioletowe grudy, usnęły.

Słońce ogrzało ziemię, nastała wiosna.
Zakwitły krzewy przydrożnego głogu.
Delikatnie listkami uniosły myśli,
aby nabrały odpowiednich kolorów i siły.
Nastała pora życia.

Przechodniu jeśli dojdziesz w te strony
poszukaj na zakręcie owego krzewu.
Opowie niesamowitą historię,
o strzępach zapomnianych myśli
dziś pełnych szczęścia.




( tylko ty wiesz - tylko ty )

26.08 – 27.08.2009.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2011-11-22 11:16
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2011-11-23 15:16 |
ten krzew istnieje
bezimienna | 2011-11-23 10:22 |
Krzew, który przynosi szczęście.Poszukam go:)
kazap57 | 2011-11-22 23:06 |
tak to prawda uspokaja i wzmacnia
Sarnek | 2011-11-22 20:35 |
Głóg uspokoi rozkołatane serce
kazap57 | 2011-11-22 14:03 |
krzew życia
kazap57 | 2011-11-22 14:02 |
dziekuję
Ewa_Krzywa | 2011-11-22 11:50 |
piękny wiersz...:>)
szybcia | 2011-11-22 11:21 |
nastała pora życia ? :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się