Dziewiczy zapał



VII - Cykl - Dokąd idziesz
cz.II - Pierwsze kroki



Teraz wszystko ma już sens
ziemia kręcąca się wokoło
asymilacja roślin
zwierzęcy instynkt
i ludzie a wśród nich ty
twój zapał
który się rozprzestrzenia
jak wybuch atomu
jest natychmiastowy
rozdrobniony na wiele cząstek
chcesz złapać wszystko
każda myśl musi być twoja
chwytasz jedną po drugiej
choć rozlatują się wszędzie
chwila
błysk
światło
opadające szczątki
myśl ginie – ucieka
zaś w jej miejsce pojawia się nowa
choć wszystkie mają
podobne zakończenie
nie starasz się tego zmienić
walczysz z myślami
jak Don Kichot z wiatrakami
myśl – jej zapał
doskonałość
sukces realizacji
i czas z którym walczysz
pokonuje ciebie jak Goliat
lecz ty się nie poddajesz
widać nowy zapał
znowu nowa myśl
która to już z kolei…

A one rosną jak grzyby po deszczu
każdego dnia i nocy następnej
energia rozpiera twój umysł



08.11.1979.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2012-01-03 10:46
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2012-01-04 12:01 |
tylko ze czasami nawet i ostrogi nie pomogą
Sarnek | 2012-01-04 10:54 |
Każdy jest kowboj chce ujarzmić swoje myśli
kazap57 | 2012-01-03 15:01 |
:-)
szybcia | 2012-01-03 14:22 |
;)
kazap57 | 2012-01-03 12:50 |
dziękuję to chłonność umysłu i wyobraźnia jak słomiany zapał młodości
Ewa_Krzywa | 2012-01-03 11:52 |
wspaniała męka tworzenia ;)5*
bezimienna | 2012-01-03 10:59 |
:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się