Aura

Stałam się człowiekiem
Marmurową rzeźbą
Na wzór błahych motyli

Rozpięłam swe skrzydła
Do granic, na końce świata
Co teraz?

Białe końce moich palców
Zetknęły się ze światłem
Módl się, gwiazdo zaranna

Gdy twój blask osłoni mnie
Uchroni przed rzeczywistością
Nie będzie większej siły

Zabiorę ze sobą każdego
Kto tylko poczuje się gotowy
Zaniosę do początku życia

Anioły nie kochają jednostek
Wszystkich otaczają swoją miłością
Anioły nie ranią

Kira_Hiromi2