Dłonie

Staruszek do nas przysiadł się
twarz miał zmarszczoną
oczy we mgle
które patrzyły inaczej
jego dłonie rysować umiały
jego usta się uśmiechały
poprosił o piwo
dostał je
narysował portret kobiety
co stara była jak on
jednak
jej oczy błyszczały
odbijały młodość
która żyła w niej
starość przyblakła
nie było jej


szmaragd

Średnia ocena: 8
Kategoria: Życie Data dodania 2012-02-20 10:23
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szmaragd > < wiersze >
lipiec | 2012-02-21 19:43 |
Starość może być piękna jak ten wiersz .:)5*
Ewa_Krzywa | 2012-02-21 17:35 |
w każdym jest młodość, trzeba tylko chcieć ja dostrzec;)5*
bezimienna | 2012-02-20 19:53 |
Ja też tak chcę by starość poszła sobie precz :)
kazap57 | 2012-02-20 18:35 |
wzruszył mnie twój wiersz
szybcia | 2012-02-20 16:21 |
:)5*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się