los strzela kontrolowanym faktem w cukierku wirus cywilizacji deszcz zmoczy tylko przypadkiem to sposób prowokacji słońce rozgrzewa pragnienia noc studzi w marazmie uciekasz od swego cienia a on ciągle widoczny wyraźnie w rozkojarzeniach lęku z zaczajoną wrogością dotyka abstrakcja dźwięków rażąc nieufnością Ewa krzywka
Ewa_Krzywa
