Kiedy miła



A kiedy miła Cię kochać przestanę
i nie zostanie w mym sercu nawet
szczęścia łut me serce wygaśnie
widać tak pisane zakopiesz mnie w
ziemi niczym stary but.

Ucichnie me serce które tak waliło
i biło żarem dla Ciebie bez końca nie
ujrzę Twych oczu szalonych i pięknych
które biły blaskiem do samego końca.

Już nie poczuję Twoich ust czerwonych
Twoich uścisków słodkich kochanie już
nie przytulę Cię nigdy najdroższa zostanie
nicość i w kącie szlochanie.

A w parku pozostanie samotna ławeczka a na
niej wota naszej miłości serduszko wycięte
starym scyzorykiem i inicjały z naszej
młodości.

I przyjmie mnie ta ziemia choć ciężka i głucha
otuli swym kirem w całości do końca nie ujrzą
już Ciebie me oczy wygasłe i nie pomogą nawet
blaski słońca bo taka jest kolej tu na ziemi
bycia i tak się zamyka ostatni rozdział życia.

Henryk Siwakowski
Elbląg 26.11.11.


Henk

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2012-04-15 09:17
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Henk > < wiersze >
Henk | 2012-04-16 08:56 |
tak to nie zapomniana ławeczka
kazap57 | 2012-04-15 20:20 |
i ja mam taką swoją ławeczkę
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się