Ulotne chwile

Ulotne chwile tej ciszy tego spokoju
odpływają w niepamięć gdzieś
czy zaznamy upragnionego pokoju
czy w przepaść strąci nas nieludzka pięść?

sursum corda mówią wszyscy i my też w to wierzmy
bo z wysoka duch jest najistotniejszy

lecz tak wielu zmaga się trudzi
do wyczerpania pustym groszem się brudzi
i ciągle ma za nic gorzej ubranych niedouczonych
krwią samotności wiecznie splamionych
a to nie tak
to nie tak ma być
że chce się dumą przed ludźmi znów skryć
tylko lepiej byłoby zacząć takich rozumieć
przyjaznym ciepłym wzrokiem czasem na nich spojrzeć
dostrzec w ich niby nic nie wartym życiu
trochę sensu twórczości która jest w ukryciu
oni też mają swoje cele plany i marzenia
starają się na lepsze to wszystko pozmieniać
więc zacznijmy ich doceniać!

ale i tym elitom nie zawsze jest dobrze
bo też czują że ich bycie tu zaraz obumrze
szukają światła i błądzą w swych ciemnościach
chcąc odnalezć się w tych wszystkich zmysłów słabościach
trochę wychodzi trochę nie
może nie będzie tak źle
wystarczy jeszcze tylko mieć szczerą nadzieję
że ciepły wiatr idylli w pięknych snach zawieje

wszyscy mamy coś co nam ucieka
a czas nie ustępuje z własnym biegiem nie zwleka
zatem spieszmy na ratunek nam i towarzyszom
nawet jeśli do końca nie rozumieją nas nie słyszą
czy śnieg jest czy deszcz czy burza
niech nas nie przestraszy grad wichura duża