Ty wiesz kim jest



jeszcze wczoraj zieleń
tak cudownie relaksowała w cieniu
rozłożystego orzecha

dzisiaj zmęczony płacze
opuchnięte powieki smutkiem
zagubione oczy mętną szarością
uciekają w ciemność

rozbita osobowość
wpadła w głęboki dół
wypełniony błotem bezsilności
leży na dnie bez ruchu

na krawędzi wyciągnięte dłonie
podają drabinę uwięzionemu
suche ubranie i otwarte serce

po chwili dobiegł znajomy głos
pamiętaj że jestem i zawsze będę




20.09 – 21.09.2011.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2012-06-14 20:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2012-06-15 16:08 |
dziękuję za bardzo budujące komentarze
Ewa_Krzywa | 2012-06-15 10:16 |
;)5*
kojot | 2012-06-14 23:32 |
Obraz upadku, nieszczęśliwy nikomu, jak by go bardziej określić jak bagno, tonąc rękę wyciągasz z nadzieją, acz bez zauważenia. Wielu znajdzie odbiorców ten wiersz...
Hania24 | 2012-06-14 22:39 |
....póki śmierć nas nie rozdzieli tak oczywiste słowa ale jak pragniemy by one padały są ukojeniem na zbolałe powieki i na zranione serce pragniemy być kochani i kochać zarazem to uzupełnienie jest dla nas przetrwaniem pełen optymizmu i nadzieji ...piękny obraz miłości doskonałej
kazap57 | 2012-06-14 21:16 |
to głos dyszy szepczący...
siwy | 2012-06-14 20:51 |
kiedyś słyszałem te słowa "pamiętaj że jestem i zawsze będę ", niestety to było dawno, wiersz przywołał wspomnienia
kazap57 | 2012-06-14 20:43 |
ten wiersz jest rzeczywistością
szybcia | 2012-06-14 20:36 |
pamiętaj że jestem i zawsze będę....:)5*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się