Powiew wiatru

rozkołysał trawy i drzewa
ptaki zaśpiewały radośniej
pośród szumiącej zieleni liści
popłynęły w rytmie jego muzyki
z błękitu w żółte promienie

stałem w cieniu drzew
z dala od palącego słońca
patrzyłem na otaczające piękno
radując się tym
co poczułem w sobie

dostrzegłem tak wyraźnie
to wszystko wokoło
magię i bliskość otaczającą
jak na wyciągniecie ręki
mogłem dotknąć

w roztańczonym wietrze
usłyszałem łagodny głos
serce zabiło mocniej
dusza zaśpiewała pieśń
usta wyszeptały myśli

w blasku promieni
pośród śpiewu ptaków i wiatru
usiadłem na ławce w zieleni
zamknąłem oczy patrząc w dal

17.06.2005.

Średnia ocena:

Kategoria: Przyroda

Data dodania 2012-08-16 22:01

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2012-08-30 19:58 |

dziekuje

ewita | 2012-08-21 09:58 |

ten wiersz żyje....wyraża piękno i szczęście istnienia...to się czuje...trzeba kolekcjonować takie chwile..chylę czoło

kazap57 | 2012-08-17 09:36 |

Właśnie za takimi chwilami tęsknimy i o takich chwilach marzymy

roman | 2012-08-16 22:24 |

własnie w takich chwilach człowiek czuje się wolny i szczęśliwy

aloya | 2012-08-16 22:21 |

Jak cudownie jest z zamkniętymi oczyma patrzeć w dal i potańczyć z wiatrem w marzeniach. Piękny:))

kazap57 | 2012-08-16 22:06 |

pięknie dziekuje

Irmmelin | 2012-08-16 22:04 |

Może ten wiatr i mnie owieje ?Nie chcę powtarzać banalnych słów , że wiersz rewelacyjny , choć same cisną się pod palce

Brak komentarzy