Analiza metafizyki uczuć

samotność toczy się dywanem
karmiąc wygłodniałe oczy
śladami twoich stóp

przeżuwam słowa
które jeszcze wczoraj tworzyły harmonię
mam czas na wyciągnięcie dłoni
w stronę snu
choć nie pozostawił miejsca
na interpretację

kurczę się w sobie
wyciskając światłoczułe oddechy
długo tłuc będę kieliszki myśli
walcząc o przestrzeń
dla uciemiężonych powiek

w dwóch przeciwległych kątach
udajemy obojętnych
czekając na wyrok

nauczyłeś mnie patrzeć i widzieć
nawet przez zamknięte oczy