Ikar

Ku marzeniom podniosłeś swe pióra
jakże cudowny był widok w chmurach
trosk swych wszelkich zapomniałeś
swobodny i niewinny niebo przecinałeś.

Głos rozsądku zlekceważony spada
kto posłuchałby tego co on gada?

Lepiej patrzeć w ten cudowny świat
gdzie tylko piękno, spokój no i ja!

Nie posłuchałeś ostrzeżenia
pióra straciłeś w oku mgnienia.

Z przestworzy ciężko spadł
na ostrą realność skał.

Karol Janicki