złoto jesieni

nie mam powodu by się smucić
lecz melancholia usiadła na ramieniu
wiatr z suchymi liśćmi zajadle się kłóci
zgubiła zieleń kolor w rudościach i czerwieni

pustka w piersiach panoszy się i gniecie
samotną łzę wysłała na spacer po policzku
nie tęsknię za wiosną nie płaczę po lecie
ale tak pragnę byś był przy mnie blisko

więc proszę obsyp mnie złotem jesieni
twój oddech chcę słyszeć zamiast jej melodii
nie pozwól byśmy z losem pogodzeni
zapadli w sen długi spragnieni i głodni

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2012-10-25 23:06

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Irmmelin | 2012-10-26 20:46 |

Czytam , i czytam i przestać nie mogę

jessika | 2012-10-26 16:05 |

więc proszę obsyp mnie złotem jesieni ...pięknie ;)

kazap57 | 2012-10-26 09:44 |

po przeczytaniu twojego wiersza i mój dzień jest jak złota jesień pomimo ze są chmury i pada deszcz

ewita | 2012-10-26 08:19 |

piękny..pełno w nim perełek najpiękniejszych jak np.."samotną łzę wysłała na spacer po policzku"...bardzo mi się podoba

Sarnek | 2012-10-26 06:37 |

Zjadłem twój wiersz na śniadanie był pyszny ,ostatnie wersy smakowały mi najbardziej.

Brak komentarzy