''On...''

Na kirowym kamieniu znalazłam start
w wśród stromego zbocza srebrzystym niczym mgła
słońce zgasło bezgłośnie

przez codzienność ronię łzy
sentymentalność do Ciebie
nie nauczyła prztrwania

okazała nieprzepartą komplikacje
uwagę na słowa
sztuke tajemną

bliskosć intesywną -
naturalną

zielone oczy Twoje
lodowata scisłość jednostronnie

wrgość charakteru ku zgubie mi mrok
biały Anioł za łzą -
do moich rąk

Ocaliłeś mnie od złego
tęcza na niebie
diamentowa błękitność po krąg

los dostałam lepszy od Ciebie człowiecze

Anelia