Krańce

Gdy chwi­li przy­bywa
wiem że cze­kasz
i boję się że ja też

wiem
co
nim zaczniesz

spi­jam z twoich ust
słowa w ciszy

jak­bym
w To­bie żyła
I słyszę

każdą myśl
nim nie mi­nie cza­su
połowa

coś ze mną jest
nie tak
te­raz

mam dwie ręce
a jak­by mniej

i dwo­je oczu
a jak­by więcej

i jed­no ser­ce mam
na przes­trzał

ku gdzieś

cienie prze­nikam
po­między

ścieżki przecze­suję
od końca

a myślą
jes­tem wszędzie
i wiem

tyl­ko skąd
i czy to ważne
bo ty

jes­teś tu dla początku
od życia


14.09.2012.

Gaia