List do M

Przeszłość - jak fatum wraca

nieraz w czasie zgubnym,

Jak ślepiec palcami umysł maca,

stawia w słabym położeniu trudnym.

Płyną myśli i wspomnienia,

Czas na moment się zatrzymał

sny w rzeczywistość przemienia

ból cięte rany w sercu wyżyna.

Cierpienie jest częścią istnienia,

gdy rozum odchodzi od zmysłów

nie doznasz nagłego olśnienia,

nie znajdziesz na życie pomysłów.

Serce się kruszy a dusza w ruiny obraca,

płonie spokoju ostoja,

Wyobraźnia do góry dnem się przewraca,

zatraca się siła i wiara moja.

Dlaczego mnie niszczysz? Trawisz me ciało?

Szarpiesz, rwiesz i kąsasz,

Jakby ciągle było Ci mało

a na mych zgliszczach radośnie pląsasz...

Skąd ta nienawiść, fałsz i obłuda?

Dlaczego pozory i tylko złudzenie?

Twoja postać zimną stalą obkuta,

Twoje czyny to dobra przyćmienie.

Eniii