You can ask what's wrong with me
I'm hovering between death and recovery
Inflamed scars in my skin
Make me feel like breathing in
Bitter venom of my spirit
Reminds me that i am culprit
It's escaping from my veins
Under my ''happy mask'' curtains
Drops of freedom calms me down
Imagined pain of mind is outgrown
Few steps too far can finish my tomfooleries
It's the best end to my pseudo-severe experiences
Naprawdę mi się podoba. Świetne rymy. Ma to coś, zresztą, powiedzmy, że wiem co czujesz, ale radzę ci odstawić życie w formie teatru(och, i kto to mówi). Bo niedługo nawet łzy nie będą prawdziwe, może to zabrzmieć dziwnie, ale grając życie, powoli zaczynamy nieświadomie grać cierpienie, choć mogłoby być inne rozwiązanie.
