Zamykam się w dłoniach i formuję w kulę z całej siły ciskam na samo dno wszechświata w szalonym pędzie mknę rozżarzona przebijam się przez coraz niższe warstwy uderzam z impetem wznosi się czarny muł pokrzywiona połamana zaczynam przyzwyczajać swój wzrok do ciemności
Xii
