Nad przepaścią niedokończony pomost wystawia antymonitu szpony z każdym kolejnym krokiem splatają się minerałów muśnięcia przedłużając przejście donikąd tuż za moimi plecami zawirował perlisty pogłos skruszonych skał spadających w otchłań osiągnąwszy dno uderzają o wszechświaty niezaistniałe
Xii
