To nic że to sen

Mogę być wiatrem, szumem, falą i brzegiem,
mogę być słowem, wierszem, literą i cyfrą.
Mogę być chmurą, obłokiem i niebem,
lub leśną, skruszoną niewinna nimfą.
. . .
Bo to nic, że to sen, że to nie realia,
kiedy śnię mogę wszystkim być.
Bo to nic, że to sen, że to ma wyobraźnia,
kiedy śnię bardzo chcę mi się żyć.
. . .
Mogę być galopem, śmiechem i łzami,
mogę być radością, smutkiem i pogodą.
Mogę grać w karty z drzewem i z pniami,
lub pogrążyć swą wolność żałobą.
. . .
Bo to nic, że to sen, że to nie jest naprawdę,
kiedy śnię mogę być wszystkim.
Bo to nic, że to sen, że to strasznie zabawne,
kiedy śnię, nie muszę być już nikim.
. . .
Takie są me oczy, taka moich oczu treść,
taka jest ma rola taki życie ma dziś dzień.
Dzisiaj każę słowa me w świat nieść,
bo przecież to nic... to nic że to sen.