WYPRAWA PO HORYZONT

od kiedy życie otwiera drzwi
horyzont poszerza się
budzi ludzką ciekawość wciąga

stanąć trudno na własnych nogach
huśta się podstawa
nie pochwycisz nieba ucieka

najpierw na czworakach łapiesz promienie
słodkie
na górze ochy i achy
kiedy już staniesz
prosto
zobaczysz
uśmiech pogryzie a dotyk zadrapie

ta przestrzeń co stoi otworem
to zarośla doły i góry
to klamki
wysoko schody bez poręczy
wiatr wciąż zmienny

kiedy dojdziesz do styku z niebem
winda w dół
działa

Ewa Krzywka

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-03-23 10:31

Komentarz autora: Copyright by Ewa Krzywka - prawa autorskie i materialne zastrzeżone

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Michal76 | 2013-03-25 11:08 |

Bardzo prawdziwy.

kazap57 | 2013-03-23 22:26 |

ubieram buty i wyruszam w ta jakże odległa wyprawę

roman | 2013-03-23 12:13 |

takie łapanie nieosiągalnego

danio | 2013-03-23 12:02 |

Świetny wiersz z ciekawym zakończeniem.

zrozpaczona | 2013-03-23 11:54 |

CIekawy do przemyśleń.

Pettrus | 2013-03-23 11:54 |

Piękny wiersz....Zapamiętam ,że... "winda w dół działa"... Myślę ,że nie ma czasu na odpoczynek..

Brak komentarzy