Dama w czerwieni...

w głęboką czerwień odziana
skrada się niewidzialna
szepcząc z pamięci modlitwę poranka

rozdaje monety ubogim
głodnych karmi daniami z ich marzeń
spragnionych poi miodem i mlekiem

smutek spotyka
wnet go uśmiechem owija
ból koi ciepłem
a braki nadmiarem zastępuje

każdego spotyka
choć nie wszyscy mogą ją dostrzec

przychodzi
odchodzi

lecz nie zapomina o nikim


17-II-2006r.

Kara Kaczor