Ludzka krzywda koło zatacza Używając słów ja i moje Jak bumerang jednak zawsze wraca Na prostej drodze zostawia wyboje Niczym szarańcza zaspokaja głód A potem głęboką czkawką się odbija Zostawia zgliszcza i sromotny chłód I w końcu uderza drugim końcem kija
Kreon
