''Serce zranione milczeniem zamarło strwożone,
nie słysząc dźwięku ukojenia tylko mroczną ciszę.
Sny gdzieś uleciały drżące jak motyle,
za ścianę ciszy na skrzydłach tęsknoty.
Dusza żelazną łzą smutku dogłębnie przeszyta,
śpiewa pieśń bez słów co kamień poruszy.
Nadzieja skrępowana kajdanami żalu,
coraz rzadziej ożywia radości nikłe chwile.''
