Los poety.

Jakoś nie wiem o czym pisać,
Pot spływa mi po czole w upalne lato
Cóż począć taki los poety

na dole słychać ekspres do kawy włącza się wciąż i wyłącz. Zerkam co chwilę przez okno. Co się dzieję?

Cóż o czym pisać. Tysiące tematów co chwilę w mej głowie. Lecz tylko zacznę pisać i już koniec. Zapomniałam.

Taki los poety, że nie wie jak i kiedy zacząć i skończyć. Może jeszcze jedną linijkę nawiązać.

Myśl jedna przeszła po głowie i trach. Wszystko od nowa.

Taki los poety!!!

izka456

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2013-05-08 16:34

Komentarz autora: Proszę o pomysły na następne wiersze.

Strona glówna

< izka456 >

< wiersze >

AngelEole | 2014-04-13 18:24 |

Nie zgodzę się. Wiersze nie powstają w ten sposób, że delikwent siada przy stole i zastanawia się o czym napisać. Myśli przychodzą same, dobry pisarz wie o czym warto pisać a przede wszystkim wie, kiedy zacząć i skończyć. Skończymy z tą romantyczną paplaniną o poecie - wieszczu, obdarzonym przez Boga (czy inne cuda) iluminacji. Szymborska jakoś, posiadała bardzo mało wierszy. Nie ma się pomysłu - to się nie pisze.

buntownik_19 | 2013-05-09 05:20 |

"Nie mów nic gdy o masz nic do powiedzenia" buntownik_19 aczkolwiek takie coś jak brak weny się zdarza ale czy warto o tym pisać?

Brak komentarzy