Gdzieście Się Podziali Pradawni Bogowie?

Gdzieś się podział Swarożycu?
Czy twoje imię jest dalej wymawiane przy jasnym księżycu...
Czy przy twoim ogniu dalej wieszczki będą czuwały...
A dziewki wianki na głowę zakładały...

Gdzieś się podział Jarowicie?
Czy widzę twój chram o świcie...
By przed nim złożyć ofiarę Tobie i innym bogom...
Byście mi dali przyszłość błogą...

Gdzieś się podział Światowidzie?
Gdzie posąg o czterech twarzach stoi...
Każdy się Ciebie boi...
A rośnie pośród wielkiej kniei...
Niosąc ludziom falę nadziei...

Czy dalej stoją dęby święte?
Przez oprawców dawno wycięte,
Którzy naszych ojców okrutnikami nazwali
A na naszej własnej ziemi wiele ludzi mordowali

Przyszli, święte drzewa spalili
Świątynię zburzyli
Mieczem i krzyżem na swą wiarę nawracali
Przez nasze lasy przejeżdżając wiele krwi przelali
Zdrajcy dla bogactwa wiarę swoich ojców opuścili
Wielce swoją pychą zawinili
Bogów swoich opuszczając
Siebie samych na wielkie sztormy wystawiając.


Anthem

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-07-21 16:57
Komentarz autora: Jest to wiersz pisany z perspektywy czasów współczesnych.Jest wyrażona tu tęsknota za czasami Słowian i żal że nasze własne korzenie zostały prawie zniszczone przez nową wiarę.
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Anthem > < wiersze >
Kukushka | 2013-12-17 14:56 |
Ktoś sobie kiedyś ubzdurał monoteizm i przez to zniszczono tak piękne tradycje jak Słowiańska czy Nordycka. Cieszy mnie bardzo, że są jeszcze ludzie, którzy dostrzegają ile zostało zniszczone w imię jakichś urojeń chrześcijańskich.
bidone_il | 2013-07-21 19:55 |
emocje trzymają do końca :)
Xii | 2013-07-21 17:18 |
Przyciągnął mnie ten wiersz, poruszona jest w nim bardzo ciekawa kwestia.To zaskakujące jak niewiele uczą nas o Polakach jako Słowianach, i o tym, że przecież przed chrześcijaństwem było tu coś całkiem innego. Był kult natury, byli Perun, Mokosz, Rod i Weles, był silny kontakt z przyrodą i jej poszanowanie. Pamiętam, że kiedy przypadkiem odkryłam słowiańską mitologię, poczułam się w pewien sposób ograbiona z jakiejś części mojej tożsamości. Poza tym fascynujące jest to, jak kościół katolicki "solidnie" wyplewił rodzimą wiarę, a mimo to jej elementy pozostały w naszej kulturze, chociaż wielu ludzi sobie wcale nie zdaje z tego sprawy (malowanie jajek, lany poniedziałek, andrzejki, itd.). Podoba mi się ten utwór, dobrze jest znać swoje (nieco głębsze) korzenie.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się