Pamiętam Matko

Pamiętam życie beztroskie
Wysokie jabłonie
Ulice wąskie
Przy twoim łonie...

Pamiętam Matko...

Pamiętam ludzi owych
przy których było zabaw nowych
Rzeczy w istnieniu zdrowych i istocie
Chwile gdy na nadobne lica zerkało się przy płocie...

Pamiętam Matko...

Pamiętam dzieci, dla których harców było ciągle mało
I gdy na niebie Słońce umierało
Ich głosy było słychać w dali
Jak beztrosko się śmiali...

Pamiętam Matko...

Pamiętam nieprzespane przez Ciebie noce,
Gdy czuwałaś przy mnie w chorobie
Jakbyś miała samego Anioła Stróża moce...

Pamiętam Matko...

Pamiętam jak stałaś radosna
Niczym wielka sosna
Co pośród krzewy się wychyla
I sięga bram jasnego nieba
Wiedząc, że przy Tobie nic więcej mi nie trzeba

Pamiętam Matko...

Jesteś jak dobry ziemianin, który dba o swoje plony
Jak ptak, który dba o swoje pisklęta
By ukazać kiedyś dorosłość, która jest w nim zaklęta

Lecz każdy ptak ze swego gniazda wylecieć musi
By ulecieć nad morze i pokonać największe fale
Ale gdy je zdusi
Powróci i zostanie w swej starej chatce
By pomóc dobrej matce.

Anthem