Myśli niedoszłego mordercy

Myślałem że pragnę umrzeć,
a ja pragnę zabić!
Tak pragnę zabić,
zabić tego co mi Cię ukradł Ukochana.

Potem przychodzi myśl:
byłabyś nieszczęśliwa.
Twoją wolą było,
mnie porzucić,obrać jego,
i wiem że byłabyś nieszczęśliwa,
gdybym odebrał mu życie.

Tego nie chcę.
Ale zabić go pragnę.
W imię pomsty.
Czułabyś co ja czułem,bo jego ból ledwo namiastką byłby mego bólu.
Pragnę go zabić i nie pragnę.
Chcę i nie chcę.
Bądź szczęśliwa,luba.


Tadeusz_Gustaw

Średnia ocena: - Kategoria: Śmierć Data dodania 2013-09-14 22:18
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Tadeusz_Gustaw > < wiersze >
Ccclaudia | 2013-09-15 01:46 |
ps. bez względu na wszystko 4 wers od końca jest po prostu świetny!
Ccclaudia | 2013-09-15 01:44 |
Jest w tym wierszu coś co inspiruje i popycha dalej czytelnika by czytać. Ale są i tu pewne potknięcia, które hamują i chcą by czytelnik kliknał 'wstecz'. Paradoksem staje się to wszystko, kiedy dociera do czytelnika co przeczytał: "Pragnę go zabić i nie pragnę" - więc na końcu zaczęłam się zastanawiać czy o to chodziło? I chodź mam prawie 90% pewność, że moje przemyślenia są przypadkowe, to jednak, zaczynam się zastanawiać nad innym oddźwiękiem poezji. pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się