Śmierć

Sypię się
Mój naskórek powiewa na chłodnym wietrze
Jak proch
Łaskocze swym delikatnym dotykiem
pobliskie drzewa
i rozwesela je-trumny głęboko osadzone w grunt
Ponure i przeciążone gałęziami smutku

A Więc jednak do czegoś się przydałam...
Po śmierci.

A Więc jednak kogoś ucieszyła...
Ma śmierć.

A więc była komuś potrzebna...


Introvert

Średnia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2013-09-19 15:29
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Introvert > < wiersze >
MadameRed | 2013-09-19 18:21 |
Bardzo dobry :) mocny
Trezimodore | 2013-09-19 16:15 |
Piękny wiersz,oby tak dalej. Piątka :)
Anthem | 2013-09-19 15:40 |
Wymowny i pełen smutku.5
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się