Melancholia duszy

Świt.
Powoli podążam wzdłuż pustej,
wilgotnej od jesiennego deszczu ulicy.
Dokąd?
Nie jestem pewna...
Chcę przełamać melancholię.
Zobaczyć i poczuć zmianę martwego świata.

Więc idę.
Mijając ranek,południe,popołudnie,wieczór i noc


Świt.
Zmęczona podążam wzdłuż pustej,
zimnej od śniegu ulicy.
Dokąd?
Nie jestem pewna...
Chcę przełamać melancholię.
Zobaczyć i poczuć zmianę martwego świata.

Więc idę.
Mijając dzień i noc.


Świt.
Chwiejnym krokiem podążam wzdłuż pustej,
ciepłej od słońca ulicy.
Dokąd?
Nie jestem pewna...
Chcę przełamać melancholię.
Zobaczyć i poczuć zmianę martwego świata.

Więc idę.
Mijając pory dnia.


Świt.
Czołgam się wzdłuż pustej,
suchej od parzącego słońca ulicy.
Dokąd?
Nie jestem pewna...
Chcę przełamać melancholię.
Zobaczyć i poczuć zmianę martwego świata.

Więc idę.
Mijając życie.

Introvert