Jesteś pomiędzy tym co chcę a co mogę
Jesteś pomiędzy słowem a zdaniem w mojej głowie
Pomiędzy światłem co ciemność jak stal rozdziela
W wietrze i spadasz jak wielka ulewa
Chowasz się pomiędzy myślą a zapomnieniem
Tulisz smutek lecz radość nazywasz swym sumieniem
Jesteś jak zaprzeczenie co wciąż potakuje
Osobą co w pesymizmie wiary w siebie poszukuje
I chodź odpychasz wszystko co niewidoczne
Sam sobie szukasz to co jest dla ludzi obce
Jesteś inny i ja to rozumiem
Chodź sensu w całości szukać nie umiem
wow,kwintesencja stanu zakochania.analiza niesamowita ,a 4 ostatnie wersy..."odpychasz wszystko co niewidoczne".tajemnica,inność,która przyciąga i obezwładnia,choć trudno pojąć dlaczego...słodkie kłopoty
