...

grają mi jeszcze szmaragdowe wody
południowe wiatry, balsamiczne sosny
ze złotego zboża powiewają bławatkiem
malowane maki i stokrotki
patrząc uważnie podziwiam świat

wiem jak unieść się w górę nie odrywając stóp
od ziemi
myślą wniknąć w księżyc patrząc na
wschodzące słońce
zatańczyć w kolorze lata, być sobą
w deszczu i pogodzie
pocałunkiem wypalić trwały ślad
na sercu
wejść do ogrodu miłości i zobaczyć szczęście
prawdziwe

malinowy sok ma wciąż ten sam smak jak przed wiekami


zbieram i układam w wersy
koraliki historii


Irena

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-10-02 21:56
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Irena > wiersze >
kazap57 | 2013-10-03 19:26 |
Ireno Twój wiersz zasługuje na Tytuł - ciekawie prowadzona myśl zatrzymuje na dłużej
Michal76 | 2013-10-03 14:51 |
"wiem jak unieść się w górę nie odrywając stóp od ziemi" - piękny wiersz. Pozdrawiam!
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się