Dziady-Konrad

Konradzie!-coś w otchłani po marności stąpał
We szkle na swe odbicie bez sensu spoglądał
Dusza choc sama niech nie szuka zwady

Na równi z Panem - szukasz w ludziach rady

Niczym Bóg depczesz to co cząstki nie ma
Gwiezdny pył w naturze sadzisz niczym drzewa
Nie wiesz co to pokora! - i uczucie pyłu
Krzyżem leżeć to dla ciebie bez celu

I chodź umierasz i odradzasz się jak nowy
Chyl też przed innymi duszami glowe

Bo w pokorze rehabilitacje też znaleźć można
A Duch Ciężki ni jak już do twej duszy spogląda





Dziady cz. III

jessika