zgliszcza




świat zawirował
wydawałoby się że tańczy
wir wciąga w otchłań milczenia
nie potrafię z nim walczyć
nicość pustkę wypełnia
otwarta puszka Pandory
jak prochy rozpierzchły się troski
szarość i czerń
jedyne kolory
wszystko zawisło na włosku
kruchość chwili
jak chrust trzaska pod butem
źle wróży krzyk wrony
i najlżejszym wiatru podmuchem
budzi wszystkie żywioły
daremna walka
rozkręcone skrzydła wiatraków
jak pogorzelec patrzę na zgliszcza
słysząc ciągle
żyj i pracuj
a już nie ma czego zniszczyć


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-12-15 10:23
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
AngelEole | 2013-12-15 16:30 |
Jeśli już nie ma czego niszczyć, trzeba budować. Pozdrawiam:)
Michal76 | 2013-12-15 15:24 |
Tak, zgadzam się z Rafałem, ŻYJ i PISZ!
zrozpaczona | 2013-12-15 14:57 |
... piękny choć o smutnym temacie. Wszystko przelane.... w wierszu
fraszka | 2013-12-15 13:21 |
Zawsze można zniszczyć samego siebie,ale tego nie polecam,a wręcz przeciwnie dla siebie żyć i pracować dalej.Trochę optymizmu by się przydało.Mimo to wiersz ładny.
Cairena | 2013-12-15 12:22 |
Została jeszcze nadzieja, bo bez niej to już koniec...wymowny , głeboka myśl...*
roman | 2013-12-15 11:46 |
jak pesymistycznie ale wiersz udany
rafal | 2013-12-15 11:22 |
czasami trzeba się poddać, ogłosić bezsilność i ... pisać dalej piękne wiersze-choc jak ten - czasami smutne. 5*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się