Pejzaż zimowy

Dzień rozkwita
papierową melancholią
przesiąkającą na wskroś
niebieskim tuszem

Nie znają litości
kury nieznośnie drapiące pazurem

Wyostrzają krawędzie
na wpół materialnych słów
rozsypujących się dookoła

Mimo to
wciąż badam
(nie)obecnym wzrokiem
miękką taflę spranego błękitu nieba
w poszukiwaniu
ostatnich drobin
kosmicznego pyłu
opadających czasem
na puszyste zaspy

MadameRed

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-12-21 22:03

Komentarz autora:

Strona glówna

< MadameRed >

wiersze >

Michal76 | 2014-01-18 17:31 |

"papierową melancholią" ... owinięte suche postacie jak nieodłącznym płaszczem... nie musimy szukać drobin, których nie wydziobały nam jeszcze te ... "drapiące kury" ... bo siłę czerpiemy z kosmicznego pyłu.

morticia | 2013-12-29 12:03 |

piękny, nostalgiczny z nutką zimowego skrzypienia pod butem, przyjemny w odbiorze i sugestywny

szybcia | 2013-12-21 22:27 |

i ja ciągle wpatruję się w ten błękit:)piękny:)***

Brak komentarzy