jarzmo wspomnień

nieuciszony bólu krzyk
sól się wżera w rany
pieką łzy
gdy gorycz żółci niszczy smak
i trucizną skaził wodę cichy żal

we wspomnień jarzmie ciągle tkwi
rozbudzone życie
które teraz śpi
brudnym śniegiem przykrył sen
żeby z wiosną się obudzić albo nie

dookoła cisza w blasku czerni
choć w popiele coś się tli
nie ma dobrych ani wiernych
miłość ciągle ma smak krwi

17 marzec 1985 rok

szybcia

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2013-12-22 16:23

Komentarz autora: to jeden z pierwszych( o ile nie pierwszy?)moich wierszy, znaleziony przypadkiem podczas przedświątecznych porządków. Napisałam go po pierwszym rozczarowaniu. Teraz odrobinę poprawiony, ale bardzo aktualny w treści…

Strona glówna

< szybcia >

< wiersze >

Hania24 | 2013-12-23 00:05 |

dla mnie super...pozdrawiam

AngelEole | 2013-12-22 23:57 |

Wiersz mi się podoba. Tylko "żeby z wiosną się obudzić albo nie" burzy trochę patos, który jest tak widoczny w pozostałych wierszach.

supermassive | 2013-12-22 21:36 |

Jest przepiękny, chylę czoła przed Pani twórczością.

Ziela | 2013-12-22 17:15 |

Strząsające, metaforyczne… 5

Brak komentarzy