prawdziwi przyjaciele

ileż to czasu człowiek traci

stawiając wszystko w grze o szczęście

zamiast wygranej chce deklaracji

zapewnienia że znalazł swoje miejsce

żyjąc wspomnieniami i marzeniem

nie chce zobaczyć tego co blisko

przeszłość hamuje odbiera nadzieję

o mały figiel straciłbyś wszystko

ni stąd ni zowąd ktoś się pojawia

przywraca uśmiech i wiarę

i zamiast szklanki na łzy nadstawiać

porywa w wir tańca zuchwale

wystarczy się poddać silnym ramionom

wcale nie trzeba nowej miłości

kiedy za miłość się płaciło słono

powinno się wystrzegać samotności

los nas czasami może zaskoczyć

przyjaciół prawdziwych podsunie

tych co nam wreszcie otworzą oczy

nauczą wszystko zrozumieć

z wdzięcznością przyjmij gdy ktoś ci daje

cierpliwą miłość i dłoń pomocną

kogoś kto kochać będzie cię stale

nie tylko upojną nocą

szybcia