niby lepiej ale gorzej

wystawiłam lustro za okno
niech wracają skąd wyszły promienie
buty i płaszcz na drzewie mokną
pójdą beze mnie w ślad za złudzeniem

beznadziejny plan
zły cel
chybiony rzut
kamyk za ciężki
nie doleci
a zabija
wiatr zawodzi
w gałęziach
bez nut
czas w nurcie rzeki
utknął
przemijam

wymiotłam z kątów pajęczyny snów
za drzwi wystawiłam pajęcze bagaże
próbuję się pozbyć tyko dwóch słów
lecz o tyle jest lepiej że już nie marzę

szybcia